ตรุษจีนปีที่ ๓๐ ในชีวิตของนางเอกสาวชื่อเพิ่มทรัพย์ มาเวียนมาถึงซึ่งก็เป็นโอกาสทองเสมอที่ได้รับรางวันโบนัสแต๊ะเอียจากคุณน้าสะใภ้เชื้อสายจีน ท่านใจดี ท่านไหว้เจ้าไหว้บรรพบุรุษเสร็จแล้ว ก็แจกขนม แจกล็อตเตอรี่ แจกคำอวยพรว่า รวย ๆ ๆ ๆ ๆ ด้วยรางวัลที่หนึ่งทุกๆ คนนะคะ บรรดาหลานสาวหลานเขยหลานชายหลานสะใภ้ ก็รีบน้อมรับด้วยความคารวะแล้วก็ตั้งหูฟังเครื่องหมุนตัวเลขพร้อมตั้งตาจ้องมองกระดาษในมือดูตัวเลยด้วยหัวใจหวังรางวัลที่หนึ่งแล้วใจก็แป้วแผ่วเบาลงเรื่อย ๆ ตามลำดับจนกระทั่งถึงเลขท้ายสองตัวใจก็ระรัวขึ้นอีกครั้งด้วยความหวังริบหรี่ว่าก็ดีกว่าไม่ได้เลย และแล้วก็ถอนใจสลายวิมานทรายไปในอากาศในพริบตานั่นเอง

และแล้วแสงสว่างวาบบังเกิดขึ้นทันทีทันใด ใจสั่งตัวเองดังนี้ ปีหน้าฟ้าใสได้รับแต๊ะเอียล็อตเตอรี่แล้วก็แบ่งครึ่งส่งให้คุณสามีส่วนหนึ่ง อีกส่วนหนึ่งที่เป็นกรรมสิทธิ์โดยชอบของตัวเองก็ชูขึ้นประกาศราคาเท่าของรัฐบาลท่ามกลางญาติพี่น้องที่รักและนับถือ พร้อมเอ่ยคำคมคติเตือนใจดังนี้ มีเงินน้อยจริงแท้อยู่ในมือก่อนใคร ๆ ส่วนรางวัลใหญ่เป็นเพียงแผ่นกระดาษกับตัวเลขวิมานในอากาศ เหล่าผู้ฟัง ณ ที่นั่นพลันเปล่งเสียงพร้อมกันถามดังนี้ จะไม่เสียดายหรือเมื่อวันนั้นทุกคนได้รับรางวัลรวย ๆ ๆ ๆ ๆ แต่เห็นว่าเป็นคนเห็นคุณค่าของเงินเล็กน้อยที่เป็นของจริงมิได้อิงนิยายวิมานทรายในอากาศ ให้โอกาสเลือกขอเงินส่วนแบ่งจากทุกคนได้เลย จะเป็นมูลค่าเท่าใด ห้าหมื่นน้อยไปไหม เงียบกริบ ทุกคนใส่ใจในคำตอบมักน้อยดังนี้ ห้าร้อยก็พอแล้ว เมื่อคุณแม่ได้ฟังลูกสาวเจียมตัวพูดแล้วด้วยความสงสารเวทนาจึงเปล่งวาจาดังนี้ ห้าล้านบาทจงเป็นของเธอแล้วทุกคนก็เงียบกริบเป็นคำรบสองเพื่อใส่ใจในคำตอบดังนี้ ไม่เอา ๆ ๆ ๆ ๆ ขี้เกียจบริหารเงินมากมายได้มาลอย ๆไม่มีความจำเป็นสำหรับชีวิตสันโดษ ผู้ใดสนใจบริจาคให้โรงพยาบาล ให้โรงเรียน ให้วัด ให้กองทุนการกุศลต่าง ๆ ก็เชิญตามใจชอบเถิด เบากระเป๋าเบาสมองอยู่เป็นปกติดีแล้ว แถมชี้แจงเพิ่มเติมดังนี้ เงินน้อยนิดติดกระเป๋านิดหน่อย เงินห้าร้อยนิดหน่อยก็พอ กินน้อยนิดติดฟันนิดหน่อย กินเกินห้าร้อยท้องยื่นพุงยาน

ไหน ๆ ก็ไหน ๆ แล้ว ขอเล่าเรื่องล็อตเตอรี่เกี่ยวกับคุณพ่อตัวเองดังนี้ วันดีคืนดีท่านก็กระซิบถามว่าเมื่อคืนฝันอย่างไรบ้าง เล่าให้ละเอียดละออห้ามเว้นห้ามข้ามโดยเด็ดขาด ลูกสาวก็กังวลว่านอนละเมอเรียกพ่อหรือเปล่า หรือนอนละเมอร้องเพลงขอให้รวย ๆๆๆๆ พอเล่าฝันจบแล้วคุณพ่อก็ส่งเงินให้พร้อมกำชับว่า เดินออกประตูบ้านทางทิศเหนือนะ แล้วจะทำฉันใดในเมื่อประตูบ้านอยู่ทางทิศตะวันออก คุณผู้อ่านช่วยแก้ปัญหาประชดประชันไปเลยว่า มีหน้าต่างทิศเหนือก็ต่อบันไดปีลงไปก็แล้วกัน ด้วยเหตุการณ์นี้จึงเป็นสิ่งสอนใจสาวมักน้อยคนนี้ว่า มีเงินซื้อทองของจริงดีกว่าลงทุนเศษกระดาษกับตัวเลข มีเงินน้อยนิดคิดเก็บเล็กประสมใหญ่ไปภายหน้า ดีกว่าหลงใหลอบายมุขสุขสม ลม ๆ แล้ง ๆ หน้าแห้งซีดเซียวเหี่ยวแล้วเหี่ยวเล่าเฝ้าเพ้อฝัน ฉันไม่เกี่ยว

ต่อเติมเสริมเรื่องราวคราวเคราะห์ร้ายของชายอาชีพภารโรง หวังค่าจ้างส่วนแบ่งจากเจ้ามือหวยใต้ดิน รับอาสาชาวบ้านไปซื้อเลขท้ายล็อตเตอรี่รางวัลที่หนึ่งเป็นประจำ ทำหลายหนจนลืมว่าเป็นสิ่งผิดกฎหมาย เหตุเกิดเนื่องจากตำรวจสันติบาลมาตรวจค้นจับทั้งผู้ขายและผู้ซื้อไปโรงพักฝากขังทันที เดือดร้อนลูกเมียพ่อตาแม่ยายต้องเอาโฉนดที่นาไปจำนองเอาเงินไปประกันตัว ต้องเสียดอกเบี้ยหัวโต ต้องเสียศักดิ์ศรีหน้าที่การงานสุจริต คิดรวยทางลัดพลัดหลงเข้าซังเต จำจนตาย อีกรายหนึ่งเป็นหญิงแม่ครัวกำลังเขียนเลขหวยอยู่ข้างหม้อข้าวแกงล้อมรอบด้วยค้าสลั่งสลอน ส่งเสียงเล่าบอกความฝันกันเบิกบานสำราญใจหวังได้เงินลาภลอยเหนื่อยน้อยคอยสบาย แล้วจู่ ๆ ก็มีเสียงดังฉับที่ข้อมือแม่ครัวเคราะห์ร้ายคนนั้น กำไลเหล็กคู่แข็งแรงสีเงินมันปลาบวาบเข้าลูกตาทุกคน จำจนตายกุญแจมือตำรวจนอกเครื่องแบบแสบเข้าไปถึงทรวง บ่วงกฎหมายสำหรับอาชีพทุจริตคิดตื้น ๆ

กาลเวลาผ่านไปอีกหลายตรุษจีน จนกระทั่งลูกสาวของนางสาวเพิ่มทรัพย์ เรียนจบปริญญาแล้ว กำลังรอเรียกตัวเข้าบรรจุรับราชการกำลังไปร่วมทำบุญขึ้นบ้านใหม่ของอาจารย์ใหญ่บ้านใกล้เรือนเคียง บรรดาแขกผู้ใหญ่ที่คุ้นเคยก็กล่าวทักทายกันเกรียวกราวพร้อมแสดงความยินดีที่สำเร็จการศึกษาว่าเป็นเกียรติแก่วงศ์ตระกูลพ่อแม่ปู่ย่าตายาย และเป็นแบบอย่างดีงามแก่รุ่นน้องรุ่นหลานสืบไป ก่อนแยกย้ายกันกลับบ้าน ก็มีศิษย์รุ่นพี่มากระซิบว่า ถ้ายังไม่มีงานทำก็ให้ไปเขียนตัวเลขบนเศษกระดาษช่วยเป็นหูเป็นตาดูแลกิจการหวยใต้ดินที่กำลังก้าวหน้าก้าวไหลกว้างขวางครอบคลุมพื้นที่ใกล้เคียงถ้วนทั่วด้วยอัตราเงินเดือนสูงแพงตามใจชอบ

ลูกสาวยิ้ม ๆ คุณแม่แย็บ ๆ ตอบขอบคุณอ่อนหวานว่ากลัวถูกตำรวจจับ บรรดาอาจารย์สาว ๆ หลายคนช่วยกันติดตลก ว่า ก็จะได้มีโอกาสเป็นคุณนายตำรวจนับแบงค์โก้ไปเลย

ก่อนจบขอเสริมเรื่องน้องชายกับล็อตเตอรี่แบบเบาๆ คลายเครียดดังนี้ เขาผู้นี้ใจดี มีเสียงเพลงอยู่กับตัว รักวงดนตรีไทยและวงดนตรีสุนทราภรณ์ อนาคตก้าวไกลใจเกินร้อยขนาดสมรักษ์ คำสิงห์ นั่นแหล่ะ วันหนึ่งพี่สาวหกคนได้พร้อมเพรียงกันบ่นพึงพัมว่า หมดเงินซื้อล็อตเตอรี่ทุกงวดแต่ไม่เคยถูกรางวัลเลย สมควรเลิดซื้อกันเถิด นี่คือคำตอบของน้องชายว่า ถ้าหยุดซื้อแล้ว เงินที่เสียไป ก็หมดโอกาสได้คืนล่ะซิ บรรดาพี่สาวเงียบกริบสักประเดี๋ยวหนึ่งแล้วก็พูดพึมพัมต่อไปว่า ปกติมีเงินมากพอกินพอใช้อยู่แล้ว ไม่เห็นเดือดร้อนตรงไหน ถ้ามีเงินเพิ่มพิเศษมาก ๆ ก็ต้องเพิ่มต้องขยายกิจการเพิ่มความเหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้ากันทำไม คุณผู้อ่านจะตอบเหมือนกันเป๊ะก็ได้ไม่สงวนสิขสิทธิ์ เพราะเป็นอภิสิทธิ์ของลูกผู้ชายชาตรีทุกคนดังนี้ แจกให้สาว ๆ สวย ๆ ชื่นใจดีเน้อ…..